divulsurus

Latin

Etymology

Future active participle of dīvellō

Participle

dīvulsūrus m (feminine dīvulsūra, neuter dīvulsūrum); first/second declension

  1. about to rend

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative dīvulsūrus dīvulsūra dīvulsūrum dīvulsūrī dīvulsūrae dīvulsūra
Genitive dīvulsūrī dīvulsūrae dīvulsūrī dīvulsūrōrum dīvulsūrārum dīvulsūrōrum
Dative dīvulsūrō dīvulsūrae dīvulsūrō dīvulsūrīs dīvulsūrīs dīvulsūrīs
Accusative dīvulsūrum dīvulsūram dīvulsūrum dīvulsūrōs dīvulsūrās dīvulsūra
Ablative dīvulsūrō dīvulsūrā dīvulsūrō dīvulsūrīs dīvulsūrīs dīvulsūrīs
Vocative dīvulsūre dīvulsūra dīvulsūrum dīvulsūrī dīvulsūrae dīvulsūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.