disputatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of disputō.

Participle

disputātus m (feminine disputāta, neuter disputātum); first/second declension

  1. estimated, debated, preached

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative disputātus disputāta disputātum disputātī disputātae disputāta
Genitive disputātī disputātae disputātī disputātōrum disputātārum disputātōrum
Dative disputātō disputātae disputātō disputātīs disputātīs disputātīs
Accusative disputātum disputātam disputātum disputātōs disputātās disputāta
Ablative disputātō disputātā disputātō disputātīs disputātīs disputātīs
Vocative disputāte disputāta disputātum disputātī disputātae disputāta
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.