disputans

Latin

Etymology

Present participle of disputō.

Participle

disputāns m or f or n (genitive disputantis); third declension

  1. estimating
  2. debating
  3. preaching

Declension

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative disputāns disputāns disputantēs disputantia
Genitive disputantis disputantis disputantium disputantium
Dative disputantī disputantī disputantibus disputantibus
Accusative disputantem disputāns disputantēs, disputantīs disputantia
Ablative disputante, disputantī1 disputante, disputantī1 disputantibus disputantibus
Vocative disputāns disputāns disputantēs disputantia

1When used purely as an adjective.

References

  • disputans in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
  • Carl Meissner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
    • to introduce a person (into a dialogue) discoursing on..: aliquem disputantem facere, inducere, fingere (est aliquid apud aliquem disputans)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.