disjicio

Latin

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /disˈji.ki.oː/, [dɪsˈjɪ.ki.oː]

Verb

disjiciō (present infinitive disjicere, perfect active disjiēcī, supine disjiectum); third conjugation iō-variant

  1. Alternative form of disiciō

Inflection

   Conjugation of disjicio (third conjugation -variant)
indicative singular plural
first second third first second third
active present disjiciō disjicis disjicit disjicimus disjicitis disjiciunt
imperfect disjiciēbam disjiciēbās disjiciēbat disjiciēbāmus disjiciēbātis disjiciēbant
future disjiciam disjiciēs disjiciet disjiciēmus disjiciētis disjicient
perfect disjiēcī disjiēcistī disjiēcit disjiēcimus disjiēcistis disjiēcērunt, disjiēcēre
pluperfect disjiēceram disjiēcerās disjiēcerat disjiēcerāmus disjiēcerātis disjiēcerant
future perfect disjiēcerō disjiēceris disjiēcerit disjiēcerimus disjiēceritis disjiēcerint
passive present disjicior disjiceris, disjicere disjicitur disjicimur disjiciminī disjiciuntur
imperfect disjiciēbar disjiciēbāris, disjiciēbāre disjiciēbātur disjiciēbāmur disjiciēbāminī disjiciēbantur
future disjiciar disjiciēris, disjiciēre disjiciētur disjiciēmur disjiciēminī disjicientur
perfect disjiectus + present active indicative of sum
pluperfect disjiectus + imperfect active indicative of sum
future perfect disjiectus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present disjiciam disjiciās disjiciat disjiciāmus disjiciātis disjiciant
imperfect disjicerem disjicerēs disjiceret disjicerēmus disjicerētis disjicerent
perfect disjiēcerim disjiēcerīs disjiēcerit disjiēcerimus disjiēceritis disjiēcerint
pluperfect disjiēcissem disjiēcissēs disjiēcisset disjiēcissēmus disjiēcissētis disjiēcissent
passive present disjiciar disjiciāris, disjiciāre disjiciātur disjiciāmur disjiciāminī disjiciantur
imperfect disjicerer disjicerēris, disjicerēre disjicerētur disjicerēmur disjicerēminī disjicerentur
perfect disjiectus + present active subjunctive of sum
pluperfect disjiectus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present disjice disjicite
future disjicitō disjicitō disjicitōte disjiciuntō
passive present disjicere disjiciminī
future disjicitor disjicitor disjiciuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives disjicere disjiēcisse disjiectūrus esse disjicī disjiectus esse disjiectum īrī
participles disjiciēns disjiectūrus disjiectus disjiciendus
verbal nouns gerund supine
nominative genitive dative/ablative accusative accusative ablative
disjicere disjiciendī disjiciendō disjiciendum disjiectum disjiectū

References

  • disjicio in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • disjicio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.