deneyim

Turkish

Pronunciation

IPA^(key): /dɛnɛˈjim/

Etymology 1

From the stem dene of denemek + -(y)im.

Noun

deneyim (definite accusative deneyimi, plural deneyimler)

experience

Declension

Inflection

Nominative

deneyim

Definite accusative

deneyimi

Singular

Plural

Nominative

deneyim

deneyimler

Definite accusative

deneyimi

deneyimleri

Dative

deneyime

deneyimlere

Locative

deneyimde

deneyimlerde

Ablative

deneyimden

deneyimlerden

Genitive

deneyimin

deneyimlerin

Possessive forms
	Singular	Plural
1st singular	deneyimim	deneyimlerim
2nd singular	deneyimin	deneyimlerin
3rd singular	deneyimi	deneyimleri
1st plural	deneyimimiz	deneyimlerimiz
2nd plural	deneyiminiz	deneyimleriniz
3rd plural	deneyimleri	deneyimleri

Synonyms

tecrübe

Etymology 2

Noun

deneyim

first-person singular possessive of deney

Etymology 3

Verb

deneyim

first-person singular optative of denemek
Başka bir şey deneyim. ― Let me try something else.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.