dekka

Icelandic

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈtɛhka/
    Rhymes: -ɛhka

Verb

dekka (weak verb, third-person singular past indicative dekkaði, supine dekkað)

  1. (sports) to mark

Conjugation
dekka — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að dekka
supine
(sagnbót)		 dekkað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 dekkandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég dekka við dekkum present
(nútíð)		 ég dekki við dekkum
þú dekkar þið dekkið þú dekkir þið dekkið
hann, hún, það dekkar þeir, þær, þau dekka hann, hún, það dekki þeir, þær, þau dekki
past
(þátíð)		 ég dekkaði við dekkuðum past
(þátíð)		 ég dekkaði við dekkuðum
þú dekkaðir þið dekkuðuð þú dekkaðir þið dekkuðuð
hann, hún, það dekkaði þeir, þær, þau dekkuðu hann, hún, það dekkaði þeir, þær, þau dekkuðu
imperative
(boðháttur)		 dekka (þú) dekkið (þið)
Forms with appended personal pronoun
dekkaðu dekkiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
dekkast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að dekkast
supine
(sagnbót)		 dekkast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 dekkandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég dekkast við dekkumst present
(nútíð)		 ég dekkist við dekkumst
þú dekkast þið dekkist þú dekkist þið dekkist
hann, hún, það dekkast þeir, þær, þau dekkast hann, hún, það dekkist þeir, þær, þau dekkist
past
(þátíð)		 ég dekkaðist við dekkuðumst past
(þátíð)		 ég dekkaðist við dekkuðumst
þú dekkaðist þið dekkuðust þú dekkaðist þið dekkuðust
hann, hún, það dekkaðist þeir, þær, þau dekkuðust hann, hún, það dekkaðist þeir, þær, þau dekkuðust
imperative
(boðháttur)		 dekkast (þú) dekkist (þið)
Forms with appended personal pronoun
dekkastu dekkisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
dekkaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 dekkaður dekkuð dekkað dekkaðir dekkaðar dekkuð
accusative
(þolfall)		 dekkaðan dekkaða dekkað dekkaða dekkaðar dekkuð
dative
(þágufall)		 dekkuðum dekkaðri dekkuðu dekkuðum dekkuðum dekkuðum
genitive
(eignarfall)		 dekkaðs dekkaðrar dekkaðs dekkaðra dekkaðra dekkaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 dekkaði dekkaða dekkaða dekkuðu dekkuðu dekkuðu
accusative
(þolfall)		 dekkaða dekkuðu dekkaða dekkuðu dekkuðu dekkuðu
dative
(þágufall)		 dekkaða dekkuðu dekkaða dekkuðu dekkuðu dekkuðu
genitive
(eignarfall)		 dekkaða dekkuðu dekkaða dekkuðu dekkuðu dekkuðu

Synonyms

Norwegian Bokmål

Etymology 1

Alternative forms

Noun

dekka n

  1. definite plural of dekk
  2. definite plural of dekke

Etymology 2

Alternative forms

Verb

dekka

  1. inflection of dekke:
    1. simple past
    2. past participle

Norwegian Nynorsk

Noun

dekka n

  1. definite plural of dekk
  2. definite plural of dekke

Verb

dekka (present tense dekker, past tense dekte, past participle dekt, passive infinitive dekkast, present participle dekkande, imperative dekk)

  1. Alternative form of dekkja
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.