dajkáim

Hungarian

Etymology

dajka + -im (possessive suffix)

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈdɒjkaːʲim]
  • Hyphenation: daj‧ká‧im

Noun

dajkáim

  1. first-person singular (multiple possessions) possessive of dajka

Declension

Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative dajkáim
accusative dajkáimat
dative dajkáimnak
instrumental dajkáimmal
causal-final dajkáimért
translative dajkáimmá
terminative dajkáimig
essive-formal dajkáimként
essive-modal dajkáimul
inessive dajkáimban
superessive dajkáimon
adessive dajkáimnál
illative dajkáimba
sublative dajkáimra
allative dajkáimhoz
elative dajkáimból
delative dajkáimról
ablative dajkáimtól
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.