członek

Polish

Etymology

From człon (“segment, part”) +‎ -ek.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈt͡ʂwɔ.nɛk/
  • audio(file)

Noun

członek m pers (feminine członkini)

  1. member (one who officially belongs to a group)

Declension
declension of członek
singular plural
nominative członek członkowie
genitive członka członków
dative członkowi członkom
accusative członka członków
instrumental członkiem członkami
locative członku członkach
vocative członku członkowie

Noun

członek m inan

  1. member (penis)
  2. (dated) limb

Declension
declension of członek
singular plural
nominative członek członki
genitive członka członków
dative członkowi członkom
accusative członek członki
instrumental członkiem członkami
locative członku członkach
vocative członku członki

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.