cremo

See also: cremó and cremò

Catalan

Verb

cremo

  1. first-person singular present indicative form of cremar

Italian

Verb

cremo

  1. first-person singular present of cremare

Anagrams


Latin

Etymology

From Proto-Indo-European *ker- (to burn). Cognate to Latin carbō (charcoal), English hearth.

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /ˈkre.moː/, [ˈkrɛ.moː]

Verb

cremō (present infinitive cremāre, perfect active cremāvī, supine cremātum); first conjugation

  1. I consume or destroy by fire, burn.
  2. I burn something to ashes; cremate.
  3. I make a burnt offering.

Inflection

   Conjugation of cremo (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present cremō cremās cremat cremāmus cremātis cremant
imperfect cremābam cremābās cremābat cremābāmus cremābātis cremābant
future cremābō cremābis cremābit cremābimus cremābitis cremābunt
perfect cremāvī cremāvistī cremāvit cremāvimus cremāvistis cremāvērunt, cremāvēre
pluperfect cremāveram cremāverās cremāverat cremāverāmus cremāverātis cremāverant
future perfect cremāverō cremāveris cremāverit cremāverimus cremāveritis cremāverint
passive present cremor cremāris, cremāre cremātur cremāmur cremāminī cremantur
imperfect cremābar cremābāris, cremābāre cremābātur cremābāmur cremābāminī cremābantur
future cremābor cremāberis, cremābere cremābitur cremābimur cremābiminī cremābuntur
perfect cremātus + present active indicative of sum
pluperfect cremātus + imperfect active indicative of sum
future perfect cremātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present cremem cremēs cremet cremēmus cremētis crement
imperfect cremārem cremārēs cremāret cremārēmus cremārētis cremārent
perfect cremāverim cremāverīs cremāverit cremāverimus cremāveritis cremāverint
pluperfect cremāvissem cremāvissēs cremāvisset cremāvissēmus cremāvissētis cremāvissent
passive present cremer cremēris, cremēre cremētur cremēmur cremēminī crementur
imperfect cremārer cremārēris, cremārēre cremārētur cremārēmur cremārēminī cremārentur
perfect cremātus + present active subjunctive of sum
pluperfect cremātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present cremā cremāte
future cremātō cremātō cremātōte cremantō
passive present cremāre cremāminī
future cremātor cremātor cremantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives cremāre cremāvisse cremātūrus esse cremārī cremātus esse cremātum īrī
participles cremāns cremātūrus cremātus cremandus
verbal nouns gerund supine
nominative genitive dative/ablative accusative accusative ablative
cremāre cremandī cremandō cremandum cremātum cremātū

Derived terms

Descendants

References

  • cremo in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • cremo in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • cremo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
  • Carl Meissner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
    • to perish in the flames: igni cremari, necari
    • to burn a corpse: aliquem mortuum cremare (Sen. 23. 84)

Portuguese

Verb

cremo

  1. first-person singular (eu) present indicative of cremar

Spanish

Verb

cremo

  1. First-person singular (yo) present indicative form of cremar.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.