continuo

English

Etymology

Ellipsis of basso continuo.

Noun

continuo (plural continuos)

  1. (music) The bass line of music, especially for a keyboard instrument, that continues throughout a work; basso continuo.

Translations

Further reading


Catalan

Verb

continuo

  1. first-person singular present indicative form of continuar

Galician

Etymology

Borrowed from Latin continuus.

Adjective

continuo m (feminine singular continua, masculine plural continuos, feminine plural continuas)

  1. continuous

Derived terms

Further reading


Italian

Pronunciation

  • IPA(key): /konˈtinwo/

Etymology 1

Borrowed from Latin continuus.

Adjective

continuo (feminine singular continua, masculine plural continui, feminine plural continue)

  1. continuous

Etymology 2

see the verb continuare.

Verb

continuo

  1. first-person singular present indicative of continuare

Anagrams


Latin

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /konˈti.nu.oː/, [kɔnˈtɪ.nʊ.oː]

Etymology 1

From continuus + .

Verb

continuō (present infinitive continuāre, perfect active continuāvī, supine continuātum); first conjugation

  1. I join, connect, unite (make continuous)
  2. I extend, prolong, continue
Inflection
   Conjugation of continuo (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present continuō continuās continuat continuāmus continuātis continuant
imperfect continuābam continuābās continuābat continuābāmus continuābātis continuābant
future continuābō continuābis continuābit continuābimus continuābitis continuābunt
perfect continuāvī continuāvistī continuāvit continuāvimus continuāvistis continuāvērunt, continuāvēre
pluperfect continuāveram continuāverās continuāverat continuāverāmus continuāverātis continuāverant
future perfect continuāverō continuāveris continuāverit continuāverimus continuāveritis continuāverint
passive present continuor continuāris, continuāre continuātur continuāmur continuāminī continuantur
imperfect continuābar continuābāris, continuābāre continuābātur continuābāmur continuābāminī continuābantur
future continuābor continuāberis, continuābere continuābitur continuābimur continuābiminī continuābuntur
perfect continuātus + present active indicative of sum
pluperfect continuātus + imperfect active indicative of sum
future perfect continuātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present continuem continuēs continuet continuēmus continuētis continuent
imperfect continuārem continuārēs continuāret continuārēmus continuārētis continuārent
perfect continuāverim continuāverīs continuāverit continuāverimus continuāveritis continuāverint
pluperfect continuāvissem continuāvissēs continuāvisset continuāvissēmus continuāvissētis continuāvissent
passive present continuer continuēris, continuēre continuētur continuēmur continuēminī continuentur
imperfect continuārer continuārēris, continuārēre continuārētur continuārēmur continuārēminī continuārentur
perfect continuātus + present active subjunctive of sum
pluperfect continuātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present continuā continuāte
future continuātō continuātō continuātōte continuantō
passive present continuāre continuāminī
future continuātor continuātor continuantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives continuāre continuāvisse continuātūrus esse continuārī continuātus esse continuātum īrī
participles continuāns continuātūrus continuātus continuandus
verbal nouns gerund supine
nominative genitive dative/ablative accusative accusative ablative
continuāre continuandī continuandō continuandum continuātum continuātū
Descendants

Etymology 2

From continuus + .

Adverb

continuō

  1. immediately, at once

Etymology 3

Adjective

continuō

  1. dative masculine singular of continuus
  2. dative neuter singular of continuus
  3. ablative masculine singular of continuus
  4. ablative neuter singular of continuus

References

  • continuo in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • continuo in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • continuo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
  • Carl Meissner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
    • to continue one's office for another year: continuare magistratum (Sall. Iug. 37. 2)
    • to prolong some one's office for another year: continuare alicui magistratum
    • to march without interruption: iter continuare (B. C. 3. 11)
  • continuo in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700, pre-publication website, 2005-2016

Portuguese

Verb

continuo

  1. first-person singular (eu) present indicative of continuar

Spanish

Etymology

Borrowed from Latin continuus.

Pronunciation

  • IPA(key): /konˈtinwo/, [kõn̪ˈt̪inwo]

Adjective

continuo (feminine singular continua, masculine plural continuos, feminine plural continuas)

  1. continuous

Derived terms

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.