continuatio

Latin

Etymology

From continuō + -tiō.

Noun

continuātiō f (genitive continuātiōnis); third declension

  1. continuation

Declension

Third declension.

Case Singular Plural
Nominative continuātiō continuātiōnēs
Genitive continuātiōnis continuātiōnum
Dative continuātiōnī continuātiōnibus
Accusative continuātiōnem continuātiōnēs
Ablative continuātiōne continuātiōnibus
Vocative continuātiō continuātiōnēs

Descendants

References

  • continuatio in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • continuatio in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • continuatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
  • Carl Meissner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
    • systematic succession, concatenation: continuatio seriesque rerum, ut alia ex alia nexa et omnes inter se aptae colligataeque sint (N. D. 1. 4. 9)
    • the period: ambitus, circuitus, comprehensio, continuatio (verborum, orationis), also simply periodus
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.