consignatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of cōnsignō.

Participle

cōnsignātus m (feminine cōnsignāta, neuter cōnsignātum); first/second declension

  1. sealed, signed
  2. attested
  3. registered

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative cōnsignātus cōnsignāta cōnsignātum cōnsignātī cōnsignātae cōnsignāta
Genitive cōnsignātī cōnsignātae cōnsignātī cōnsignātōrum cōnsignātārum cōnsignātōrum
Dative cōnsignātō cōnsignātae cōnsignātō cōnsignātīs cōnsignātīs cōnsignātīs
Accusative cōnsignātum cōnsignātam cōnsignātum cōnsignātōs cōnsignātās cōnsignāta
Ablative cōnsignātō cōnsignātā cōnsignātō cōnsignātīs cōnsignātīs cōnsignātīs
Vocative cōnsignāte cōnsignāta cōnsignātum cōnsignātī cōnsignātae cōnsignāta

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.