conlaudatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of conlaudō.

Participle

conlaudātus m (feminine conlaudāta, neuter conlaudātum); first/second declension

  1. Alternative form of collaudātus

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative conlaudātus conlaudāta conlaudātum conlaudātī conlaudātae conlaudāta
Genitive conlaudātī conlaudātae conlaudātī conlaudātōrum conlaudātārum conlaudātōrum
Dative conlaudātō conlaudātae conlaudātō conlaudātīs conlaudātīs conlaudātīs
Accusative conlaudātum conlaudātam conlaudātum conlaudātōs conlaudātās conlaudāta
Ablative conlaudātō conlaudātā conlaudātō conlaudātīs conlaudātīs conlaudātīs
Vocative conlaudāte conlaudāta conlaudātum conlaudātī conlaudātae conlaudāta
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.