compingo

Latin

Etymology

From con- + pangō.

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /komˈpin.ɡoː/, [kɔmˈpɪŋ.ɡoː]

Verb

compingō (present infinitive compingere, perfect active compēgī, supine compāctum); third conjugation

  1. I attach
  2. I bind or join together
  3. I construct
  4. I confine
  5. I conceal

Conjugation

   Conjugation of compingō (third conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present compingō compingis compingit compingimus compingitis compingunt
imperfect compingēbam compingēbās compingēbat compingēbāmus compingēbātis compingēbant
future compingam compingēs compinget compingēmus compingētis compingent
perfect compēgī compēgistī compēgit compēgimus compēgistis compēgērunt, compēgēre
pluperfect compēgeram compēgerās compēgerat compēgerāmus compēgerātis compēgerant
future perfect compēgerō compēgeris compēgerit compēgerimus compēgeritis compēgerint
passive present compingor compingeris, compingere compingitur compingimur compingiminī compinguntur
imperfect compingēbar compingēbāris, compingēbāre compingēbātur compingēbāmur compingēbāminī compingēbantur
future compingar compingēris, compingēre compingētur compingēmur compingēminī compingentur
perfect compāctus + present active indicative of sum
pluperfect compāctus + imperfect active indicative of sum
future perfect compāctus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present compingam compingās compingat compingāmus compingātis compingant
imperfect compingerem compingerēs compingeret compingerēmus compingerētis compingerent
perfect compēgerim compēgerīs compēgerit compēgerīmus compēgerītis compēgerint
pluperfect compēgissem compēgissēs compēgisset compēgissēmus compēgissētis compēgissent
passive present compingar compingāris, compingāre compingātur compingāmur compingāminī compingantur
imperfect compingerer compingerēris, compingerēre compingerētur compingerēmur compingerēminī compingerentur
perfect compāctus + present active subjunctive of sum
pluperfect compāctus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present compinge compingite
future compingitō compingitō compingitōte compinguntō
passive present compingere compingiminī
future compingitor compingitor compinguntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives compingere compēgisse compāctūrus esse compingī compāctus esse compāctum īrī
participles compingēns compāctūrus compāctus compingendus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
compingendī compingendō compingendum compingendō compāctum compāctū

Descendants

References

  • compingo in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • compingo in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • compingo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
  • compingo in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700, pre-publication website, 2005-2016
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.