comminuo

Latin

Etymology

From con- + minuō.

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /komˈmi.nu.oː/, [kɔmˈmɪ.nʊ.oː]

Verb

comminuō (present infinitive comminuere, perfect active comminuī, supine comminutum); third conjugation

  1. I break or crumble into small pieces; I pulverize or comminute
  2. I lessen

Inflection

   Conjugation of comminuo (third conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present comminuō comminuis comminuit comminuimus comminuitis comminuunt
imperfect comminuēbam comminuēbās comminuēbat comminuēbāmus comminuēbātis comminuēbant
future comminuam comminuēs comminuet comminuēmus comminuētis comminuent
perfect comminuī comminuistī comminuit comminuimus comminuistis comminuērunt, comminuēre
pluperfect comminueram comminuerās comminuerat comminuerāmus comminuerātis comminuerant
future perfect comminuerō comminueris comminuerit comminuerimus comminueritis comminuerint
passive present comminuor comminueris, comminuere comminuitur comminuimur comminuiminī comminuuntur
imperfect comminuēbar comminuēbāris, comminuēbāre comminuēbātur comminuēbāmur comminuēbāminī comminuēbantur
future comminuar comminuēris, comminuēre comminuētur comminuēmur comminuēminī comminuentur
perfect comminutus + present active indicative of sum
pluperfect comminutus + imperfect active indicative of sum
future perfect comminutus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present comminuam comminuās comminuat comminuāmus comminuātis comminuant
imperfect comminuerem comminuerēs comminueret comminuerēmus comminuerētis comminuerent
perfect comminuerim comminuerīs comminuerit comminuerimus comminueritis comminuerint
pluperfect comminuissem comminuissēs comminuisset comminuissēmus comminuissētis comminuissent
passive present comminuar comminuāris, comminuāre comminuātur comminuāmur comminuāminī comminuantur
imperfect comminuerer comminuerēris, comminuerēre comminuerētur comminuerēmur comminuerēminī comminuerentur
perfect comminutus + present active subjunctive of sum
pluperfect comminutus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present comminue comminuite
future comminuitō comminuitō comminuitōte comminuuntō
passive present comminuere comminuiminī
future comminuitor comminuitor comminuuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives comminuere comminuisse comminutūrus esse comminuī comminutus esse comminutum īrī
participles comminuēns comminutūrus comminutus comminuendus
verbal nouns gerund supine
nominative genitive dative/ablative accusative accusative ablative
comminuere comminuendī comminuendō comminuendum comminutum comminutū

References

  • comminuo in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • comminuo in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • comminuo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.