comminuens

Latin

Etymology

Present participle of comminuō.

Participle

comminuēns m, f, n (genitive comminuentis); third declension

  1. pulverizing, comminuting
  2. lessening

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative comminuēns comminuēns comminuentēs comminuentia
Genitive comminuentis comminuentis comminuentium comminuentium
Dative comminuentī comminuentī comminuentibus comminuentibus
Accusative comminuentem comminuēns comminuentēs comminuentia
Ablative comminuentī comminuentī comminuentibus comminuentibus
Vocative comminuēns comminuēns comminuentēs comminuentia
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.