cacaturio

Latin

Etymology

From cacō (I defecate) + -turiō (desiderative suffix).

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /ka.kaːˈtu.ri.oː/, [ka.kaːˈtʊ.ri.oː]

Verb

cacāturiō (present infinitive cacāturīre, perfect active cacāturīvī, supine cacāturitum); fourth conjugation

  1. I feel the need to defecate

Inflection

   Conjugation of cacaturio (fourth conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present cacāturiō cacāturīs cacāturit cacāturīmus cacāturītis cacāturiunt
imperfect cacāturiēbam cacāturiēbās cacāturiēbat cacāturiēbāmus cacāturiēbātis cacāturiēbant
future cacāturiam cacāturiēs cacāturiet cacāturiēmus cacāturiētis cacāturient
perfect cacāturīvī cacāturīvistī cacāturīvit cacāturīvimus cacāturīvistis cacāturīvērunt, cacāturīvēre
pluperfect cacāturīveram cacāturīverās cacāturīverat cacāturīverāmus cacāturīverātis cacāturīverant
future perfect cacāturīverō cacāturīveris cacāturīverit cacāturīverimus cacāturīveritis cacāturīverint
passive present cacāturior cacāturīris, cacāturīre cacāturītur cacāturīmur cacāturīminī cacāturiuntur
imperfect cacāturiēbar cacāturiēbāris, cacāturiēbāre cacāturiēbātur cacāturiēbāmur cacāturiēbāminī cacāturiēbantur
future cacāturiar cacāturiēris, cacāturiēre cacāturiētur cacāturiēmur cacāturiēminī cacāturientur
perfect cacāturītus + present active indicative of sum
pluperfect cacāturītus + imperfect active indicative of sum
future perfect cacāturītus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present cacāturiam cacāturiās cacāturiat cacāturiāmus cacāturiātis cacāturiant
imperfect cacāturīrem cacāturīrēs cacāturīret cacāturīrēmus cacāturīrētis cacāturīrent
perfect cacāturīverim cacāturīverīs cacāturīverit cacāturīverimus cacāturīveritis cacāturīverint
pluperfect cacāturīvissem cacāturīvissēs cacāturīvisset cacāturīvissēmus cacāturīvissētis cacāturīvissent
passive present cacāturiar cacāturiāris, cacāturiāre cacāturiātur cacāturiāmur cacāturiāminī cacāturiantur
imperfect cacāturīrer cacāturīrēris, cacāturīrēre cacāturīrētur cacāturīrēmur cacāturīrēminī cacāturīrentur
perfect cacāturītus + present active subjunctive of sum
pluperfect cacāturītus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present cacāturī cacāturīte
future cacāturītō cacāturītō cacāturītōte cacāturiuntō
passive present cacāturīre cacāturīminī
future cacāturītor cacāturītor cacāturiuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives cacāturīre cacāturīvisse cacāturītūrus esse cacāturīrī cacāturītus esse cacāturītum īrī
participles cacāturiēns cacāturītūrus cacāturītus cacāturiendus
verbal nouns gerund supine
nominative genitive dative/ablative accusative accusative ablative
cacāturīre cacāturiendī cacāturiendō cacāturiendum cacāturītum cacāturītū

References

  • cacaturio in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • cacaturio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.