cacaturiens

Latin

Etymology

Present participle of cacāturiō

Participle

cacāturiēns m, f, n (genitive cacāturientis); third declension

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative cacāturiēns cacāturiēns cacāturientēs cacāturientia
Genitive cacāturientis cacāturientis cacāturientium cacāturientium
Dative cacāturientī cacāturientī cacāturientibus cacāturientibus
Accusative cacāturientem cacāturiēns cacāturientēs, cacāturientīs cacāturientia
Ablative cacāturiente, cacāturientī1 cacāturiente, cacāturientī1 cacāturientibus cacāturientibus
Vocative cacāturiēns cacāturiēns cacāturientēs cacāturientia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.