buluşmak

Turkish

Etymology

Reciprocal form of bulmak (“to find”)

Verb

buluşmak (third-person singular simple present buluşur)

to meet
Arkadaşlarımla buluştum
I met my friends

Conjugation

positive - declarative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	buluşurum	buluşursun	buluşur	buluşuruz	buluşursunuz	buluşurlar
	present continuous	buluşuyorum	buluşuyorsun	buluşuyor	buluşuyoruz	buluşuyorsunuz	buluşuyorlar
	past definite	buluştum	buluştun	buluştu	buluştuk	buluştunuz	buluştular
	past continuous	buluşuyordum	buluşuyordun	buluşuyordu	buluşuyorduk	buluşuyordunuz	buluşuyorlardı
	future simple	buluşacağım	buluşacaksın	buluşacak	buluşacağız	buluşacaksınız	buluşacaklar

positive - interrogative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	buluşur muyum?	buluşur musun?	buluşur mu?	buluşur muyuz?	buluşur musunuz?	buluşurlar mı?
	present continuous	buluşuyor muyum?	buluşuyor musun?	buluşuyor mu?	buluşuyor muyuz?	buluşuyor musunuz?	buluşuyorlar mı?
	past definite	buluştum mu?	buluştun mu?	buluştu mu?	buluştuk mu?	buluştunuz mu?	buluştular mu?
	past continuous	buluşuyor muydum?	buluşuyor muydun?	buluşuyor muydu?	buluşuyor muyduk?	buluşuyor muydunuz?	buluşuyorlar mıydı?
	future simple	buluşacak mıyım?	buluşacak mısın?	buluşacak mı?	buluşacak mıyız?	buluşacak mısınız?	buluşacaklar mı?

negative - declarative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	buluşmam	buluşmazsın	buluşmaz	buluşmayız	buluşmazsınız	buluşmazlar
	present continuous	buluşmuyorum	buluşmuyorsun	buluşmuyor	buluşmuyoruz	buluşmuyorsunuz	buluşmuyorlar
	past definite	buluşmadım	buluşmadın	buluşmadı	buluşmadık	buluşmadınız	buluşmadılar
	past continuous	buluşmuyordum	buluşmuyordun	buluşmuyordu	buluşmuyorduk	buluşmuyordunuz	buluşmuyordular
	future simple	buluşmayacağım	buluşmayacaksın	buluşmayacak	buluşmayacağız	buluşmayacaksınız	buluşmayacaklar

negative - interrogative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	buluşmaz mıyım?	buluşmaz mısın?	buluşmaz mı?	buluşmaz mıyız?	buluşmaz mısınız?	buluşmazlar mı?
	present continuous	buluşmuyor muyum?	buluşmuyor musun?	buluşmuyor mu?	buluşmuyor muyuz?	buluşmuyor musunuz?	buluşmuyorlar mı?
	past definite	buluşmadım mı?	buluşmadın mı?	buluşmadı mı?	buluşmadık mı?	buluşmadınız mı?	buluşmadılar mı?
	past continuous	buluşmuyor muydum?	buluşmuyor muydun?	buluşmuyor muydu?	buluşmuyor muyduk?	buluşmuyor muydunuz?	buluşmuyorlar mıydı?
	future simple	buluşmayacak mıyım?	buluşmayacak mısın?	buluşmayacak mı?	buluşmayacak mıyız?	buluşmayacak mısınız?	buluşmayacaklar mı?

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.