bukować

Polish

Etymology

From English book.

Pronunciation
  • IPA(key): /buˈkɔ.vat͡ɕ/
  • Audio(file)

Verb

bukować impf (perfective zabukować)

  1. (colloquial) to book; to reserve

Conjugation
Conjugation of bukować impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive bukować
present tense 1st bukuję bukujemy
2nd bukujesz bukujecie
3rd bukuje bukują
past tense 1st bukowałem bukowałam bukowaliśmy bukowałyśmy
2nd bukowałeś bukowałaś bukowaliście bukowałyście
3rd bukował bukowała bukowało bukowali bukowały
future tense 1st będę bukował1 będę bukowała1 będziemy bukowali1 będziemy bukowały1
2nd będziesz bukował1 będziesz bukowała1 będziecie bukowali1 będziecie bukowały1
3rd będzie bukował1 będzie bukowała1 będzie bukowało1 będą bukowali1 będą bukowały1
conditional 1st bukowałbym bukowałabym bukowalibyśmy bukowałybyśmy
2nd bukowałbyś bukowałabyś bukowalibyście bukowałybyście
3rd bukowałby bukowałaby bukowałoby bukowaliby bukowałyby
imperative 1st — bukujmy
2nd bukuj bukujcie
3rd niech bukuje niech bukują
active adjectival participle bukujący bukująca bukujące bukujący bukujące
passive adjectival participle bukowany bukowana bukowane bukowani bukowane
contemporary adverbial participle bukując
impersonal past bukowano
verbal noun bukowanie
1 or: będę bukować, będziesz bukować etc.

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.