buga

See also: buğa

Icelandic

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpʏːɣa/
  • Rhymes: -ʏːɣa

Verb

buga (weak verb, third-person singular past indicative bugaði, supine bugað)

  1. (transitive, with accusative) to overcome, to defeat

Conjugation
buga — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að buga
supine
(sagnbót)		 bugað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 bugandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég buga við bugum present
(nútíð)		 ég bugi við bugum
þú bugar þið bugið þú bugir þið bugið
hann, hún, það bugar þeir, þær, þau buga hann, hún, það bugi þeir, þær, þau bugi
past
(þátíð)		 ég bugaði við buguðum past
(þátíð)		 ég bugaði við buguðum
þú bugaðir þið buguðuð þú bugaðir þið buguðuð
hann, hún, það bugaði þeir, þær, þau buguðu hann, hún, það bugaði þeir, þær, þau buguðu
imperative
(boðháttur)		 buga (þú) bugið (þið)
Forms with appended personal pronoun
bugaðu bugiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
bugast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að bugast
supine
(sagnbót)		 bugast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 bugandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég bugast við bugumst present
(nútíð)		 ég bugist við bugumst
þú bugast þið bugist þú bugist þið bugist
hann, hún, það bugast þeir, þær, þau bugast hann, hún, það bugist þeir, þær, þau bugist
past
(þátíð)		 ég bugaðist við buguðumst past
(þátíð)		 ég bugaðist við buguðumst
þú bugaðist þið buguðust þú bugaðist þið buguðust
hann, hún, það bugaðist þeir, þær, þau buguðust hann, hún, það bugaðist þeir, þær, þau buguðust
imperative
(boðháttur)		 bugast (þú) bugist (þið)
Forms with appended personal pronoun
bugastu bugisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
bugaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 bugaður buguð bugað bugaðir bugaðar buguð
accusative
(þolfall)		 bugaðan bugaða bugað bugaða bugaðar buguð
dative
(þágufall)		 buguðum bugaðri buguðu buguðum buguðum buguðum
genitive
(eignarfall)		 bugaðs bugaðrar bugaðs bugaðra bugaðra bugaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 bugaði bugaða bugaða buguðu buguðu buguðu
accusative
(þolfall)		 bugaða buguðu bugaða buguðu buguðu buguðu
dative
(þágufall)		 bugaða buguðu bugaða buguðu buguðu buguðu
genitive
(eignarfall)		 bugaða buguðu bugaða buguðu buguðu buguðu

Spanish

Etymology 1

From bugarrón

Noun

buga m or f (plural bugas)

  1. (Mexico, colloquial) heterosexual (person)

Adjective

buga (plural bugas)

  1. (Mexico, colloquial) Of or pertaining to heterosexuality.

Etymology 2

From Bugatti

Noun

buga m (plural bugas)

  1. (Spain, colloquial) automobile

Tagalog

Verb

bugá

  1. (transitive) to spew; to eject
    Nagbuga ng abo, usok at nagbabagang bato ang bulkan.
    The volcano spewed out ash, smoke, and fiery rocks.
  2. (transitive) to emit smoke; to puff
    Bumuga ng maitim na usok ang trak.
    The truck emitted black smoke.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.