brýna

See also: bryna

Icelandic

Etymology

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpriːna/
    Rhymes: -iːna

Verb

brýna (weak verb, third-person singular past indicative brýndi, supine brýnt)

  1. to whet, to sharpen
  2. to egg on, to incite

Conjugation
brýna — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að brýna
supine
(sagnbót)		 brýnt
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 brýnandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég brýni við brýnum present
(nútíð)		 ég brýni við brýnum
þú brýnir þið brýnið þú brýnir þið brýnið
hann, hún, það brýnir þeir, þær, þau brýna hann, hún, það brýni þeir, þær, þau brýni
past
(þátíð)		 ég brýndi við brýndum past
(þátíð)		 ég brýndi við brýndum
þú brýndir þið brýnduð þú brýndir þið brýnduð
hann, hún, það brýndi þeir, þær, þau brýndu hann, hún, það brýndi þeir, þær, þau brýndu
imperative
(boðháttur)		 brýn (þú) brýnið (þið)
Forms with appended personal pronoun
brýndu brýniði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
brýnast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að brýnast
supine
(sagnbót)		 brýnst
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 brýnandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég brýnist við brýnumst present
(nútíð)		 ég brýnist við brýnumst
þú brýnist þið brýnist þú brýnist þið brýnist
hann, hún, það brýnist þeir, þær, þau brýnast hann, hún, það brýnist þeir, þær, þau brýnist
past
(þátíð)		 ég brýndist við brýndumst past
(þátíð)		 ég brýndist við brýndumst
þú brýndist þið brýndust þú brýndist þið brýndust
hann, hún, það brýndist þeir, þær, þau brýndust hann, hún, það brýndist þeir, þær, þau brýndust
imperative
(boðháttur)		 brýnst (þú) brýnist (þið)
Forms with appended personal pronoun
brýnstu brýnisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
brýndur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 brýndur brýnd brýnt brýndir brýndar brýnd
accusative
(þolfall)		 brýndan brýnda brýnt brýnda brýndar brýnd
dative
(þágufall)		 brýndum brýndri brýndu brýndum brýndum brýndum
genitive
(eignarfall)		 brýnds brýndrar brýnds brýndra brýndra brýndra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 brýndi brýnda brýnda brýndu brýndu brýndu
accusative
(þolfall)		 brýnda brýndu brýnda brýndu brýndu brýndu
dative
(þágufall)		 brýnda brýndu brýnda brýndu brýndu brýndu
genitive
(eignarfall)		 brýnda brýndu brýnda brýndu brýndu brýndu

Derived terms
  • brýna fyrir ("to inculcate")

Noun

brýna f (genitive singular brýnu, nominative plural brýnur)

  1. whetting, sharpening
  2. fight, fray

Declension
declension of brýna
f-w1 singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative brýna brýnan brýnur brýnurnar
accusative brýnu brýnuna brýnur brýnurnar
dative brýnu brýnunni brýnum brýnunum
genitive brýnu brýnunnar brýna brýnanna
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.