boczoń

See also: Boczoń

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *botьjanъ.

Pronunciation

IPA^(key): /ˈbɔ.t͡ʂɔɲ/

Noun

boczoń m anim

(dialectal) stork

Declension

declension of boczoń

	singular	plural
nominative	boczoń	boczonie
genitive	boczonia	boczoni
dative	boczoniowi	boczoniom
accusative	boczonia	boczonie
instrumental	boczoniem	boczoniami
locative	boczoniu	boczoniach
vocative	boczoniu	boczonie

Synonyms

(stork): bocian, bocan, bociąg, bociek, bocion, boción, bociun, bocon, bocoń, boć, boćko, busiek, busion, buśko, iwanko, klebocon, klekotun,klobocon, ksiądz wojciech, mocian, pocian, staś, wojtek, wojtuś, wosio

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.