billen

billen c

1. definite singular of bille

• IPA^(key): /ˈbɪ.lə(n)/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: bil‧len
• Rhymes: -ɪlən

From Middle Dutch billen.

billen

1. (transitive) to sharpen, to apply grooves to a millstone
   • 2007, Traditie, page 18.

     Ze vraagt het de molenaar en die vertelt haar dat de molen gebild is. (Billen is het scherpen van de molenstenen.)

     (please add an English translation of this quote)

• bilhamer

From bil.

billen

1. (transitive) to bed, to have sex with
   • 2007, Traditie, page 18.

     Hij voegt er aan toe dat zij ook wel sneller zou zijn als ze gebild zou zijn. Dat wil het onervaren meisje wel en betaalt de molenaar om haar te billen (beslapen) (volksverhalenbank TAM182).

     (please add an English translation of this quote)

billen

1. Plural form of bil
2. (plural only) buttocks, butt, bottom, behind

From the same onomatopoeic stem as billeg (“to sway, waggle”) +‎ -en (instantaneous verb-forming suffix).[1][2]

• IPA^(key): [ˈbilːɛn]
• Hyphenation: bil‧len

billen

1. (intransitive) to tilt, slant, lean, swing, dip (followed by -ra/-re) (to move suddenly from one direction to another due to a change in its equilibrium)

   Synonyms: megdől, dől, lendül, hanyatlik, csuklik

   Merre billen a mérleg? ― Which way will the scale dip?

• billeg

From Old High German bellan, of onomatopoeic origin. Compare German bellen, English bellow, Icelandic belja.

• IPA^(key): /ˈbilen/, [ˈbilən]
• Rhymes: -ilən

billen (third-person singular present billt, past participle gebillt, auxiliary verb hunn)

1. (intransitive) to bark

billen m

1. definite singular of bille