bielić

Polish

Pronunciation

IPA(key): /ˈbʲɛ.lʲit͡ɕ/

Verb

bielić impf (perfective pobielić or wybielić)

  1. (transitive) to whitewash (paint over with a lime and water mixture)
  2. (transitive) to bleach, whiten (make white)
  3. (transitive) to tin (to coat with tin)

Conjugation
Conjugation of bielić impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive bielić
present tense 1st bielę bielimy
2nd bielisz bielicie
3rd bieli bielą
past tense 1st bieliłem bieliłam bieliliśmy bieliłyśmy
2nd bieliłeś bieliłaś bieliliście bieliłyście
3rd bielił bieliła bieliło bielili bieliły
future tense 1st będę bielił1 będę bieliła1 będziemy bielili1 będziemy bieliły1
2nd będziesz bielił1 będziesz bieliła1 będziecie bielili1 będziecie bieliły1
3rd będzie bielił1 będzie bieliła1 będzie bieliło1 będą bielili1 będą bieliły1
conditional 1st bieliłbym bieliłabym bielilibyśmy bieliłybyśmy
2nd bieliłbyś bieliłabyś bielilibyście bieliłybyście
3rd bieliłby bieliłaby bieliłoby bieliliby bieliłyby
imperative 1st — bielmy
2nd biel bielcie
3rd niech bieli niech bielą
active adjectival participle bielący bieląca bielące bielący bielące
passive adjectival participle bielony bielona bielone bieleni bielone
contemporary adverbial participle bieląc
impersonal past bielono
verbal noun bielenie
1 or: będę bielić, będziesz bielić etc.

Synonyms

Further reading
  • bielić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.