biegać

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *běgati, from Proto-Indo-European *bʰegʷ-.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈbʲɛ.ɡat͡ɕ/
  • audio(file)

Verb

biegać impf (indeterminate, imperfective determinate biec, perfective pobiec)

  1. (intransitive) to run
  2. (intransitive) to jog
    Biegam każdego ranka.
    I go jogging every morning.

Conjugation
Conjugation of biegać impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive biegać
present tense 1st biegam biegamy
2nd biegasz biegacie
3rd biega biegają
past tense 1st biegałem biegałam biegaliśmy biegałyśmy
2nd biegałeś biegałaś biegaliście biegałyście
3rd biegał biegała biegało biegali biegały
future tense 1st będę biegał1 będę biegała1 będziemy biegali1 będziemy biegały1
2nd będziesz biegał1 będziesz biegała1 będziecie biegali1 będziecie biegały1
3rd będzie biegał1 będzie biegała1 będzie biegało1 będą biegali1 będą biegały1
conditional 1st biegałbym biegałabym biegalibyśmy biegałybyśmy
2nd biegałbyś biegałabyś biegalibyście biegałybyście
3rd biegałby biegałaby biegałoby biegaliby biegałyby
imperative 1st — biegajmy
2nd biegaj biegajcie
3rd niech biega niech biegają
active adjectival participle biegający biegająca biegające biegający biegające
contemporary adverbial participle biegając
impersonal past biegano
verbal noun bieganie
1 or: będę biegać, będziesz biegać etc.
Derived terms
  • (noun) bieganina

Further reading
  • biegać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • biegać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.