başlangıç

Turkish

Pronunciation
  • IPA(key): [baʃɫanɡɯt͡ʃ]
  • Hyphenation: baş‧lan‧gıç

Noun

başlangıç (definite accusative başlangıcı, plural başlangıçlar)

  1. beginning
  2. start

Declension
Inflection
Nominative başlangıç
Definite accusative başlangıcı
Singular Plural
Nominative başlangıç başlangıçlar
Definite accusative başlangıcı başlangıçları
Dative başlangıca başlangıçlara
Locative başlangıçta başlangıçlarda
Ablative başlangıçtan başlangıçlardan
Genitive başlangıcın başlangıçların
Possessive forms
Singular Plural
1st singular başlangıcım başlangıçlarım
2nd singular başlangıcın başlangıçların
3rd singular başlangıcı başlangıçları
1st plural başlangıcımız başlangıçlarımız
2nd plural başlangıcınız başlangıçlarınız
3rd plural başlangıçları başlangıçları

Synonyms
  • iftitah (obsolete)
  • mukaddime (literature, dated)

Antonyms

See also
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.