bangelijk

Dutch

Etymology

From bang + -e- + -lijk.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈbɑ.ŋə.lək/
  • (file)
  • Hyphenation: ban‧ge‧lijk

Adjective

bangelijk (comparative bangelijker, superlative bangelijkst)

  1. frightened, scared

Inflection

Inflection of bangelijk
uninflected bangelijk
inflected bangelijke
comparative bangelijker
positive comparative superlative
predicative/adverbial bangelijkbangelijkerhet bangelijkst
het bangelijkste
indefinite m./f. sing. bangelijkebangelijkerebangelijkste
n. sing. bangelijkbangelijkerbangelijkste
plural bangelijkebangelijkerebangelijkste
definite bangelijkebangelijkerebangelijkste
partitive bangelijksbangelijkers

Synonyms

Derived terms

  • bangelijkheid
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.