aŭdaci

See also: audaci

Esperanto

Etymology

From aŭdaco +‎ -i.

Pronunciation
  • IPA(key): /aw.ˈda.t͡si/

Verb

aŭdaci (present aŭdacas, past aŭdacis, future aŭdacos, conditional aŭdacus, volitive aŭdacu)

  1. to dare

Conjugation
Conjugation of aŭdaci
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense aŭdacas aŭdacis aŭdacos
active participle aŭdacanta aŭdacantaj aŭdacinta aŭdacintaj aŭdaconta aŭdacontaj
acc. aŭdacantan aŭdacantajn aŭdacintan aŭdacintajn aŭdacontan aŭdacontajn
nominal active participle aŭdacanto aŭdacantoj aŭdacinto aŭdacintoj aŭdaconto aŭdacontoj
acc. aŭdacanton aŭdacantojn aŭdacinton aŭdacintojn aŭdaconton aŭdacontojn
adverbial active participle aŭdacante aŭdacinte aŭdaconte
infinitive aŭdaci imperative aŭdacu conditional aŭdacus
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.