auðmýkja

Icelandic

Etymology

From auð- (“easily-”) +‎ mýkja (“to soften”).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈøyð.miːca/

Verb

auðmýkja (weak verb, third-person singular past indicative auðmýkti, supine auðmýkt)

  1. (transitive, with accusative) to humiliate

Conjugation
auðmýkja — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að auðmýkja
supine
(sagnbót)		 auðmýkt
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 auðmýkjandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég auðmýki við auðmýkjum present
(nútíð)		 ég auðmýki við auðmýkjum
þú auðmýkir þið auðmýkið þú auðmýkir þið auðmýkið
hann, hún, það auðmýkir þeir, þær, þau auðmýkja hann, hún, það auðmýki þeir, þær, þau auðmýki
past
(þátíð)		 ég auðmýkti við auðmýktum past
(þátíð)		 ég auðmýkti við auðmýktum
þú auðmýktir þið auðmýktuð þú auðmýktir þið auðmýktuð
hann, hún, það auðmýkti þeir, þær, þau auðmýktu hann, hún, það auðmýkti þeir, þær, þau auðmýktu
imperative
(boðháttur)		 auðmýk (þú) auðmýkið (þið)
Forms with appended personal pronoun
auðmýktu auðmýkiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
auðmýkjast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að auðmýkjast
supine
(sagnbót)		 auðmýkst
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 auðmýkjandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég auðmýkist við auðmýkjumst present
(nútíð)		 ég auðmýkist við auðmýkjumst
þú auðmýkist þið auðmýkist þú auðmýkist þið auðmýkist
hann, hún, það auðmýkist þeir, þær, þau auðmýkjast hann, hún, það auðmýkist þeir, þær, þau auðmýkist
past
(þátíð)		 ég auðmýktist við auðmýktumst past
(þátíð)		 ég auðmýktist við auðmýktumst
þú auðmýktist þið auðmýktust þú auðmýktist þið auðmýktust
hann, hún, það auðmýktist þeir, þær, þau auðmýktust hann, hún, það auðmýktist þeir, þær, þau auðmýktust
imperative
(boðháttur)		 auðmýkst (þú) auðmýkist (þið)
Forms with appended personal pronoun
auðmýkstu auðmýkisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
auðmýktur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 auðmýktur auðmýkt auðmýkt auðmýktir auðmýktar auðmýkt
accusative
(þolfall)		 auðmýktan auðmýkta auðmýkt auðmýkta auðmýktar auðmýkt
dative
(þágufall)		 auðmýktum auðmýktri auðmýktu auðmýktum auðmýktum auðmýktum
genitive
(eignarfall)		 auðmýkts auðmýktrar auðmýkts auðmýktra auðmýktra auðmýktra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 auðmýkti auðmýkta auðmýkta auðmýktu auðmýktu auðmýktu
accusative
(þolfall)		 auðmýkta auðmýktu auðmýkta auðmýktu auðmýktu auðmýktu
dative
(þágufall)		 auðmýkta auðmýktu auðmýkta auðmýktu auðmýktu auðmýktu
genitive
(eignarfall)		 auðmýkta auðmýktu auðmýkta auðmýktu auðmýktu auðmýktu

Synonyms

Derived terms
  • auðmýking (“humiliation”)
  • auðmýkandi (“humiliating”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.