assultatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of assultō

Participle

assultātus m (feminine assultāta, neuter assultātum); first/second declension

  1. attacked

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative assultātus assultāta assultātum assultātī assultātae assultāta
Genitive assultātī assultātae assultātī assultātōrum assultātārum assultātōrum
Dative assultātō assultātae assultātō assultātīs assultātīs assultātīs
Accusative assultātum assultātam assultātum assultātōs assultātās assultāta
Ablative assultātō assultātā assultātō assultātīs assultātīs assultātīs
Vocative assultāte assultāta assultātum assultātī assultātae assultāta
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.