artikulált
Hungarian
Etymology
artikulál (“to articulate”) + -t
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɒrtikulaːlt]
Audio (file) - Hyphenation: ar‧ti‧ku‧lált
Declension
Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | artikulált | artikuláltak |
accusative | artikuláltat | artikuláltakat |
dative | artikuláltnak | artikuláltaknak |
instrumental | artikulálttal | artikuláltakkal |
causal-final | artikuláltért | artikuláltakért |
translative | artikulálttá | artikuláltakká |
terminative | artikuláltig | artikuláltakig |
essive-formal | artikuláltként | artikuláltakként |
essive-modal | — | — |
inessive | artikuláltban | artikuláltakban |
superessive | artikulálton | artikuláltakon |
adessive | artikuláltnál | artikuláltaknál |
illative | artikuláltba | artikuláltakba |
sublative | artikuláltra | artikuláltakra |
allative | artikulálthoz | artikuláltakhoz |
elative | artikuláltból | artikuláltakból |
delative | artikuláltról | artikuláltakról |
ablative | artikulálttól | artikuláltaktól |
Verb
artikulált
- past participle of artikulál
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.