armónaigh

Irish

Etymology 1

Verb

armónaigh (present analytic armónaíonn, future analytic armónóidh, verbal noun armónú, past participle armónaithe)

(transitive, intransitive, music) harmonize

Conjugation

Second Conjugation

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	armónaím	armónaíonn tú; armónaír^†	armónaíonn sé, sí	armónaímid; armónaíonn muid	armónaíonn sibh	armónaíonn siad; armónaíd^†	a armónaíonn; a armónaíos / a n-armónaíonn; a n-armónaíos	armónaítear
	past	d'armónaigh mé; d'armónaíos / armónaigh mé‡; armónaíos‡	d'armónaigh tú; d'armónaís / armónaigh tú‡; armónaís‡	d'armónaigh sé, sí / armónaigh sé, sí‡	d'armónaíomar; d'armónaigh muid / armónaíomar‡; armónaigh muid‡	d'armónaigh sibh; d'armónaíobhair / armónaigh sibh‡; armónaíobhair‡	d'armónaigh siad; d'armónaíodar / armónaigh siad‡; armónaíodar‡	a d'armónaigh / ar armónaigh*	armónaíodh; harmónaíodh^†
	past habitual	d'armónaínn / armónaínn‡	d'armónaíteá / armónaíteá‡	d'armónaíodh sé, sí / armónaíodh sé, sí‡	d'armónaímis; d'armónaíodh muid / armónaímis‡; armónaíodh muid‡	d'armónaíodh sibh / armónaíodh sibh‡	d'armónaídís; d'armónaíodh siad / armónaídís; armónaíodh siad‡	a d'armónaíodh / ar armónaíodh*	d'armónaítí / armónaítí‡
	future	armónóidh mé; armónód; armónóchaidh mé^†	armónóidh tú; armónóir^†; armónóchaidh tú^†	armónóidh sé, sí; armónóchaidh sé, sí^†	armónóimid; armónóidh muid; armónóchaimid^†; armónóchaidh muid^†	armónóidh sibh; armónóchaidh sibh^†	armónóidh siad; armónóid^†; armónóchaidh siad^†	a armónóidh; a armónós; a armónóchaidh^†; a armónóchas^† / a n-armónóidh; a n-armónós; a n-armónóchaidh^†; a n-armónóchas^†	armónófar; armónóchar^†
conditional		d'armónóinn; d'armónóchainn^† / armónóinn‡; armónóchainn^†‡; n-armónóinn‡‡; n-armónóchainn^†‡‡	d'armónófá; d'armónóchthá^† / armónófá‡; armónóchthá^†‡; n-armónófá‡‡; n-armónóchthá^†‡‡	d'armónódh sé, sí; d'armónóchadh sé, sí^† / armónódh sé, sí‡; armónóchadh sé, sí^†‡; n-armónódh sé, sí‡‡; n-armónóchadh sé, sí^†‡‡	d'armónóimis; d'armónódh muid; d'armónóchaimis^†; d'armónóchadh muid^† / armónóimis‡; armónódh muid‡; armónóchaimis^†‡; armónóchadh muid^†‡; n-armónóimis‡‡; n-armónódh muid‡‡; n-armónóchaimis^†‡‡; n-armónóchadh muid^†‡‡	d'armónódh sibh; d'armónóchadh sibh^† / armónódh sibh‡; armónóchadh sibh^†‡; n-armónódh sibh‡‡; n-armónóchadh sibh^†‡‡	d'armónóidís; d'armónódh siad; d'armónóchadh siad^† / armónóidís‡; armónódh siad‡; armónóchadh siad^†‡; n-armónóidís‡‡; n-armónódh siad‡‡; n-armónóchadh siad^†‡‡	a d'armónódh; a d'armónóchadh^† / ar armónódh; ar armónóchadh^†	d'armónófaí; d'armónóchthaí^† / armónófaí‡; armónóchthaí^†‡; n-armónófaí‡‡; n-armónóchthaí^†‡‡
subjunctive	present	go n-armónaí mé; go n-armónaíod^†	go n-armónaí tú; go n-armónaír^†	go n-armónaí sé, sí	go n-armónaímid; go n-armónaí muid	go n-armónaí sibh	go n-armónaí siad; go n-armónaíd^†	—	go n-armónaítear
subjunctive	past	dá n-armónaínn	dá n-armónaíteá	dá n-armónaíodh sé, sí	dá n-armónaímis; dá n-armónaíodh muid	dá n-armónaíodh sibh	dá n-armónaídís; dá n-armónaíodh siad	—	dá n-armónaítí
imperative		armónaím	armónaigh	armónaíodh sé, sí	armónaímis	armónaígí; armónaídh^†	armónaídís	—	armónaítear
verbal noun		armónú
past participle		armónaithe

* Indirect relative
† Archaic or dialect form
‡ Dependent form
‡‡ Dependent form used with particles that trigger eclipsis (except an)

Etymology 2

Adjective

armónaigh sg

vocative singular masculine of armónach (“harmonic”)
genitive singular masculine of armónach
(archaic) dative singular feminine of armónach

Mutation

Irish mutation
Radical	Eclipsis	with h-prothesis	with t-prothesis
armónaigh	n-armónaigh	harmónaigh	not applicable
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.