altero

See also: Altero, alteró, and alterò

Catalan

Verb

altero

  1. first-person singular present indicative form of alterar

Italian

Alternative forms

Etymology 1

Derived from alto (high”, “tall), from Latin altus, ultimately from the Proto-Indo-European root *h₂el- (to grow”; “to nourish).

Pronunciation

  • IPA(key): /alˈtɛ.ro/, [äl̺ˈt̪ɛːr̺o]
  • Hyphenation: al‧tè‧ro
  • Rhymes: -ɛro

Adjective

altero (feminine singular altera, masculine plural alteri, feminine plural altere)

  1. proud, haughty, scornful

Derived terms

Etymology 2

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈal.te.ro/, [ˈäl̺t̪e̞r̺o]
  • Hyphenation: àl‧te‧ro

Verb

altero

  1. first-person singular present indicative of alterare

Anagrams


Latin

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /ˈal.te.roː/, [ˈaɫ.tɛ.roː]

Etymology 1

From alter + .

Verb

alterō (present infinitive alterāre, perfect active alterāvī, supine alterātum); first conjugation

  1. I change, alter

Inflection

   Conjugation of altero (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present alterō alterās alterat alterāmus alterātis alterant
imperfect alterābam alterābās alterābat alterābāmus alterābātis alterābant
future alterābō alterābis alterābit alterābimus alterābitis alterābunt
perfect alterāvī alterāvistī alterāvit alterāvimus alterāvistis alterāvērunt, alterāvēre
pluperfect alterāveram alterāverās alterāverat alterāverāmus alterāverātis alterāverant
future perfect alterāverō alterāveris alterāverit alterāverimus alterāveritis alterāverint
passive present alteror alterāris, alterāre alterātur alterāmur alterāminī alterantur
imperfect alterābar alterābāris, alterābāre alterābātur alterābāmur alterābāminī alterābantur
future alterābor alterāberis, alterābere alterābitur alterābimur alterābiminī alterābuntur
perfect alterātus + present active indicative of sum
pluperfect alterātus + imperfect active indicative of sum
future perfect alterātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present alterem alterēs alteret alterēmus alterētis alterent
imperfect alterārem alterārēs alterāret alterārēmus alterārētis alterārent
perfect alterāverim alterāverīs alterāverit alterāverimus alterāveritis alterāverint
pluperfect alterāvissem alterāvissēs alterāvisset alterāvissēmus alterāvissētis alterāvissent
passive present alterer alterēris, alterēre alterētur alterēmur alterēminī alterentur
imperfect alterārer alterārēris, alterārēre alterārētur alterārēmur alterārēminī alterārentur
perfect alterātus + present active subjunctive of sum
pluperfect alterātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present alterā alterāte
future alterātō alterātō alterātōte alterantō
passive present alterāre alterāminī
future alterātor alterātor alterantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives alterāre alterāvisse alterātūrus esse alterārī alterātus esse alterātum īrī
participles alterāns alterātūrus alterātus alterandus
verbal nouns gerund supine
nominative genitive dative/ablative accusative accusative ablative
alterāre alterandī alterandō alterandum alterātum alterātū

Derived terms

Descendants

Etymology 2

Adjective

alterō

  1. ablative masculine singular of alter
  2. ablative neuter singular of alter

References

  • altero in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
  • altero in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700, pre-publication website, 2005-2016

Portuguese

Verb

altero

  1. first-person singular (eu) present indicative of alterar

Spanish

Pronunciation

  • IPA(key): /alˈteɾo/, [al̪ˈt̪eɾo]

Verb

altero

  1. First-person singular (yo) present indicative form of alterar.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.