agesinn

Luxembourgish

Etymology

Verb

agesinn (third-person singular present gesäit an, preterite gesouch an, past participle agesinn, past subjunctive geséich an, auxiliary verb hunn)

to recognise

Conjugation

conjugation of agesinn

		singular			plural
infinitive		agesinn
participle		agesinn
auxiliary		hunn
		1^st person ech	2^nd person du	3^rd person hien/si/hatt	1^st person mir	2^nd person dir	3^rd person si
indicative	present simple	gesinn an	gesäis an	gesäit an	gesinn an	gesitt an	gesinn an
	preterite	gesouch an	gesouchs an	gesouch an	gesouchen an	gesoucht an	gesouchen an
	present perfect	hunn agesinn	hues agesinn	huet agesinn	hunn agesinn	hutt agesinn	hunn agesinn
	past perfect	hat agesinn	has agesinn	hat agesinn	haten agesinn	hat agesinn	haten agesinn
	future simple	wäert agesinn	wäerts agesinn	wäert agesinn	wäerten agesinn	wäert agesinn	wäerten agesinn
	future perfect	wäert agesinn hunn	wäerts agesinn hunn	wäert agesinn hunn	wäerten agesinn hunn	wäert agesinn hunn	wäerten agesinn hunn

conditional	simple	geséich an	geséichs an	geséich an	geséichen an	geséicht an	geséichen an
	present	géif agesinn	géifs agesinn	géif agesinn	géifen agesinn	géif agesinn	géifen agesinn
	perfect	hätt agesinn	häss agesinn	hätt agesinn	hätten agesinn	hätt agesinn	hätten agesinn

imperative	affirmative	–	geséi an	—	—	gesitt an	—

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.