aequanimis

Latin

Etymology 1

Derived from aequ(us) (equal”, “fair) + anim(us) (soul”, “will) + -is (adjectival derivational suffix).

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /ae̯ˈkʷa.ni.mis/, [ae̯ˈkʷa.nɪ.mɪs]
  • (Ecclesiastical) IPA(key): /ɛˈkwa.ni.mis/, [ɛˈkwaː.ni.mis]

Adjective

aequanimis (neuter aequanime); third declension

  1. (Late Latin) Alternative form of aequanimus
Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative aequanimis aequanime aequanimēs aequanimia
Genitive aequanimis aequanimis aequanimium aequanimium
Dative aequanimī aequanimī aequanimibus aequanimibus
Accusative aequanimem aequanime aequanimēs, aequanimīs aequanimia
Ablative aequanimī aequanimī aequanimibus aequanimibus
Vocative aequanimis aequanime aequanimēs aequanimia
Descendants

Etymology 2

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /ae̯ˈkʷa.ni.miːs/, [ae̯ˈkʷa.nɪ.miːs]
  • (Ecclesiastical) IPA(key): /ɛˈkwa.ni.mis/, [ɛˈkwaː.ni.mis]

Adjective

aequanimīs

  1. masculine dative plural of aequanimus
  2. masculine ablative plural of aequanimus
  3. feminine dative plural of aequanimus
  4. feminine ablative plural of aequanimus
  5. neuter dative plural of aequanimus
  6. neuter ablative plural of aequanimus

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.