aanspoelen

Dutch

From aan +‎ spoelen.

aanspoelen

Inflection of aanspoelen (weak, separable)
infinitive	aanspoelen
past singular	spoelde aan
past participle	aangespoeld
infinitive	aanspoelen
gerund	aanspoelen n
verbal noun	—
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	spoel aan	spoelde aan	aanspoel	aanspoelde
2nd person sing. (jij)	spoelt aan	spoelde aan	aanspoelt	aanspoelde
2nd person sing. (u)	spoelt aan	spoelde aan	aanspoelt	aanspoelde
2nd person sing. (gij)	spoelt aan	spoelde aan	aanspoelt	aanspoelde
3rd person singular	spoelt aan	spoelde aan	aanspoelt	aanspoelde
plural	spoelen aan	spoelden aan	aanspoelen	aanspoelden

subjunctive sing.¹	spoele aan	spoelde aan	aanspoele	aanspoelde
subjunctive plur.¹	spoelen aan	spoelden aan	aanspoelen	aanspoelden

imperative sing.	spoel aan
imperative plur.¹	spoelt aan

participles	aanspoelend	aangespoeld
¹⁾ Archaic.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.