aankondigen
Dutch
Pronunciation
- IPA(key): /ˈaːŋkɔndəɣə(n)/
Audio (file) - Hyphenation: aan‧kon‧di‧gen
Inflection
| Inflection of aankondigen (weak, separable) | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | aankondigen | ||||||||
| past singular | kondigde aan | ||||||||
| past participle | aangekondigd | ||||||||
| infinitive | aankondigen | ||||||||
| gerund | aankondigen n|- class="vsHide" style="background: #E6E6FF;" | main clause | subordinate clause | ||||||
| present tense | past tense | present tense | past tense | ||||||
| 1st person singular | kondig aan | kondigde aan | aankondig | aankondigde | |||||
| 2nd person sing. (jij) | kondigt aan | kondigde aan | aankondigt | aankondigde | |||||
| 2nd person sing. (u) | kondigt aan | kondigde aan | aankondigt | aankondigde | |||||
| 2nd person sing. (gij) | kondigt aan | kondigde aan | aankondigt | aankondigde | |||||
| 3rd person singular | kondigt aan | kondigde aan | aankondigt | aankondigde | |||||
| plural | kondigen aan | kondigden aan | aankondigen | aankondigden | |||||
| subjunctive sing.1 | kondige aan | kondigde aan | aankondige | aankondigde | |||||
| subjunctive plur.1 | kondigen aan | kondigden aan | aankondigen | aankondigden | |||||
| imperative sing. | kondig aan | ||||||||
| imperative plur.1 | kondigt aan | ||||||||
| participles | aankondigend | aangekondigd | |||||||
| 1) Archaic. | |||||||||
Synonyms
Derived terms
Anagrams
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.