aanknopen
Dutch
Etymology
From Middle Dutch aencnôpen. Equivalent to aan + knopen.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈaːŋknoːpə(n)/
Audio (file) - Hyphenation: aan‧kno‧pen
Inflection
| Inflection of aanknopen (weak, separable) | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | aanknopen | ||||||||
| past singular | knoopte aan | ||||||||
| past participle | aangeknoopt | ||||||||
| infinitive | aanknopen | ||||||||
| gerund | aanknopen n|- class="vsHide" style="background: #E6E6FF;" | main clause | subordinate clause | ||||||
| present tense | past tense | present tense | past tense | ||||||
| 1st person singular | knoop aan | knoopte aan | aanknoop | aanknoopte | |||||
| 2nd person sing. (jij) | knoopt aan | knoopte aan | aanknoopt | aanknoopte | |||||
| 2nd person sing. (u) | knoopt aan | knoopte aan | aanknoopt | aanknoopte | |||||
| 2nd person sing. (gij) | knoopt aan | knoopte aan | aanknoopt | aanknoopte | |||||
| 3rd person singular | knoopt aan | knoopte aan | aanknoopt | aanknoopte | |||||
| plural | knopen aan | knoopten aan | aanknopen | aanknoopten | |||||
| subjunctive sing.1 | knope aan | knoopte aan | aanknope | aanknoopte | |||||
| subjunctive plur.1 | knopen aan | knoopten aan | aanknopen | aanknoopten | |||||
| imperative sing. | knoop aan | ||||||||
| imperative plur.1 | knoopt aan | ||||||||
| participles | aanknopend | aangeknoopt | |||||||
| 1) Archaic. | |||||||||
Derived terms
- aanknoping
Anagrams
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.