aanbakken

Dutch

From aan +‎ bakken.

aanbakken

Inflection of aanbakken (weak with strong past participle, separable)
infinitive	aanbakken
past singular	bakte aan
past participle	aangebakken
infinitive	aanbakken
gerund	aanbakken n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	bak aan	bakte aan	aanbak	aanbakte
2nd person sing. (jij)	bakt aan	bakte aan	aanbakt	aanbakte
2nd person sing. (u)	bakt aan	bakte aan	aanbakt	aanbakte
2nd person sing. (gij)	bakt aan	bakte aan	aanbakt	aanbakte
3rd person singular	bakt aan	bakte aan	aanbakt	aanbakte
plural	bakken aan	bakten aan	aanbakken	aanbakten

subjunctive sing.¹	bakke aan	bakte aan	aanbakke	aanbakte
subjunctive plur.¹	bakken aan	bakten aan	aanbakken	aanbakten

imperative sing.	bak aan
imperative plur.¹	bakt aan

participles	aanbakkend	aangebakken
¹⁾ Archaic.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.