Vulturnus
See also: vulturnus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /wulˈtur.nus/, [wʊɫˈtʊr.nʊs]
Etymology 1
Proper noun
Vulturnus m (genitive Vulturnī); second declension
Inflection
Second declension.
Case | Singular |
---|---|
Nominative | Vulturnus |
Genitive | Vulturnī |
Dative | Vulturnō |
Accusative | Vulturnum |
Ablative | Vulturnō |
Vocative | Vulturne |
Related terms
- Vulturnum
Adjective
Vulturnus (feminine Vulturna, neuter Vulturnum); first/second declension
- of or belonging to the river which is now the Volturno; Vulturnian
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | Vulturnus | Vulturna | Vulturnum | Vulturnī | Vulturnae | Vulturna | |
Genitive | Vulturnī | Vulturnae | Vulturnī | Vulturnōrum | Vulturnārum | Vulturnōrum | |
Dative | Vulturnō | Vulturnae | Vulturnō | Vulturnīs | Vulturnīs | Vulturnīs | |
Accusative | Vulturnum | Vulturnam | Vulturnum | Vulturnōs | Vulturnās | Vulturna | |
Ablative | Vulturnō | Vulturnā | Vulturnō | Vulturnīs | Vulturnīs | Vulturnīs | |
Vocative | Vulturne | Vulturna | Vulturnum | Vulturnī | Vulturnae | Vulturna |
Etymology 2
Probably ultimately related to vertō; earlier likely an Etruscan deity, perhaps also the namesake of the city Volturnum, now Capua.
Proper noun
Vulturnus m (genitive Vulturnī); second declension
Inflection
Second declension.
Case | Singular |
---|---|
Nominative | Vulturnus |
Genitive | Vulturnī |
Dative | Vulturnō |
Accusative | Vulturnum |
Ablative | Vulturnō |
Vocative | Vulturne |
Derived terms
- Vulturnālis, Volturnālis
- Vulturnālia
Etymology 3
Alternative forms
Proper noun
Vulturnus m (genitive Vulturnī); second declension
- The south-east wind or the east wind, depending on the source
- 3rd c. AD, Lucius Ampelius, Liber Memorialis IV:
- Venti fiunt ex aeris motu et inclinatione. Sunt autem generales quattuor: eurus, idem apheliotes, idem vulturnus ab oriente; ab occidente zephyrus, idem corus, idem favonius; aquilo, idem boreas, aparctias idem, a septentrione; notus, idem libs et auster et africus a meridie.
- c. 79 CE, Pliny Maior, Naturalis Historiae II.119:
- Sunt ergo bini in quattuor caeli partibus, ab oriente aequinoctiali subsolanus, ab oriente brumali vulturnus.
- Then each quarter of the sky is taken in half, so that [from the north-east, where the sun rises] by summer comes Subsolanus, from [the south-east where the sun rises] by winter comes Vulturnus.
- Sunt ergo bini in quattuor caeli partibus, ab oriente aequinoctiali subsolanus, ab oriente brumali vulturnus.
- (rare) the south-east, or east direction, depending on the source
- c. 995 CE, Richerus, Historiarum Libri Quatuor III.71:
- Aeream aquilam quae in vertice palatii a Karolo magno acsi volans fixa erat, in vulturnum converterunt. Nam Germani eam in favonium converterant, subtiliter significantes Gallos suo equitatu quandoque posse devinci.
- They rotated the bronze eagle into the East Wind, which had been fixed at the top of the palace by Charlemagne as though aloft. For the Germans had turned it into the West Wind keenly to remind the French they could be beaten anytime by their cavalry.
- Aeream aquilam quae in vertice palatii a Karolo magno acsi volans fixa erat, in vulturnum converterunt. Nam Germani eam in favonium converterant, subtiliter significantes Gallos suo equitatu quandoque posse devinci.
Inflection
Second declension.
Case | Singular |
---|---|
Nominative | Vulturnus |
Genitive | Vulturnī |
Dative | Vulturnō |
Accusative | Vulturnum |
Ablative | Vulturnō |
Vocative | Vulturne |
References
- Vulturnus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Vulturnus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.