Meri
English
Etymology 1
Further reading
Etymology 2
Estonian
Finnish
(index me)
Etymology
From meri (“sea”) at the end of the 19th century. The given name is also a variant of Meeri, from English Mary.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈmeri]
- Hyphenation: Me‧ri
Declension
As a given name:
Inflection of Meri (Kotus type 5/risti, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | Meri | Merit | |
genitive | Merin | Merien | |
partitive | Meriä | Merejä | |
illative | Meriin | Mereihin | |
singular | plural | ||
nominative | Meri | Merit | |
accusative | nom. | Meri | Merit |
gen. | Merin | ||
genitive | Merin | Merien | |
partitive | Meriä | Merejä | |
inessive | Merissä | Mereissä | |
elative | Meristä | Mereistä | |
illative | Meriin | Mereihin | |
adessive | Merillä | Mereillä | |
ablative | Meriltä | Mereiltä | |
allative | Merille | Mereille | |
essive | Merinä | Mereinä | |
translative | Meriksi | Mereiksi | |
instructive | — | Merein | |
abessive | Merittä | Mereittä | |
comitative | — | Mereineen |
As a surname:
Inflection of Meri (Kotus type 24/uni, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | Meri | Meret | |
genitive | Meren | Merien Merten | |
partitive | Merta | Meriä | |
illative | Mereen | Meriin | |
singular | plural | ||
nominative | Meri | Meret | |
accusative | nom. | Meri | Meret |
gen. | Meren | ||
genitive | Meren | Merien Merten | |
partitive | Merta | Meriä | |
inessive | Meressä | Merissä | |
elative | Merestä | Meristä | |
illative | Mereen | Meriin | |
adessive | Merellä | Merillä | |
ablative | Mereltä | Meriltä | |
allative | Merelle | Merille | |
essive | Merenä | Merinä | |
translative | Mereksi | Meriksi | |
instructive | — | Merin | |
abessive | Merettä | Merittä | |
comitative | — | Merineen |
Maori
Related terms
- Mere (more common given name form)
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.