Abfall

German

Etymology

ab- (from) + Fall (fall)

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈapfal]
  • (file)
  • Hyphenation: Ab‧fall

Noun

Abfall m (genitive Abfalles, plural Abfälle)

  1. waste, garbage, rubbish, litter
    radioaktiver Abfall
    radioactive waste
  2. decrease, decline, drop
  3. (religion) apostasy
    Abfall vom Glaubenapostasy from the creed
  4. (obsolete) shutter, lid
    • 1680, Meninski, Franciszek à Mesgnien, “Abfall”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum (in Ottoman Turkish, Turkish, Latin, German, Italian, French, and Polish), Vienna, column 3865:
      کپنک kepenk. Decipula & janua seu fenestra lignea, quae elevatur in officinis, aut tabernis ad arcendam pluviam, umbramque captandam. Abfall/Ladenfall Trappola di casa, balconata di bottega. Lápáczká/dách u kramnicy.
       

Declension

Synonyms

Derived terms

  • (waste): Abfallwirtschaft, Abfalleimer, Bauabfall, Bioabfall, Gartenabfall
  • (decline): Druckabfall (decline of pressure)

Further reading

  • Abfall” in Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache
  • Abfall in Duden online
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.