αυτοκινούμενος

Greek

Etymology

Calque of English automotive. From Hellenistic Koine αὐτοκινέω / αὐτοκινῶ (“I have control of motion”). Morphologically, αυτο- (“auto-”) +‎ κινούμενος (“present perfect participle of κινώ "I move”).[1]

Pronunciation
  • IPA(key): /a.fto.ciˈnu.me.nos/
  • Hyphenation: αυ‧το‧κι‧νού‧με‧νος

Adjective

αυτοκινούμενος • (aftokinoúmenos) m (feminine αυτοκινούμενη, neuter αυτοκινούμενο)

  1. motorised (UK), motorized (US)
  2. automotive

Declension
declension of αυτοκινούμενος
number 
case / gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative αυτοκινούμενος αυτοκινούμενη αυτοκινούμενο αυτοκινούμενοι αυτοκινούμενες αυτοκινούμενα
genitive αυτοκινούμενου αυτοκινούμενης αυτοκινούμενου αυτοκινούμενων αυτοκινούμενων αυτοκινούμενων
accusative αυτοκινούμενο αυτοκινούμενη αυτοκινούμενο αυτοκινούμενους αυτοκινούμενες αυτοκινούμενα
vocative αυτοκινούμενε αυτοκινούμενη αυτοκινούμενο αυτοκινούμενοι αυτοκινούμενες αυτοκινούμενα

Synonyms
  • αυτοκίνητος (aftokínitos, “adjective”)
  • Α/Κ (A/K, initialism)

Antonyms
  • ετεροκίνητος (eterokínitos, “moved by external source”)

References
  1. αυτοκινούμενος in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.