αυτοκίνητο

From Ancient Greek αὐτοκίνητος (autokínētos, “self-moved”), from αὐτός (autós, “self”) + κινητός (kinētós, “moved”), from κινοῦμαι (kinoûmai), middle of κῑνέω (kīnéō, “set in motion, move”). Calque of French automobile.

• IPA^(key): [a.ftoˈci.ni.to]
• Hyphenation: αυ‧το‧κί‧νη‧το

αυτοκίνητο • (aftokínito) n (plural αυτοκίνητα)

1. car, motorcar, automobile
2. (loosely) bus, truck, lorry

• αυτοκιν. n (aftokin.) (abbreviation)
• αμάξι n (amáxi)

• αυτοκινητάδα f (aftokinitáda, “car ride”)
• αυτοκινητάκι n (aftokinitáki, “toy car”, diminutive)
• αυτοκινητάμαξα f (aftokinitámaxa, “railroad car”)
• αυτοκινητικός (aftokinitikós, “related to cars”)
• αυτοκινητισμός m (aftokinitismós)
• αυτοκινητιστής m (aftokinitistís, “professional driver”)
• αυτοκινητιστικός (aftokinitistikós, “related to cars or drivers”)
• αυτοκινητοβιομηχανία f (aftokinitoviomichanía, “car industry”)
• αυτοκινητοδρομία f (aftokinitodromía, “car racing”)
• αυτοκινητοδρόμιο n (aftokinitodrómio, “automobile racing circuit”)
• αυτοκίνητος (aftokínitos, “motorized, with self-motion”, adjective)
• αυτοκινούμενος (aftokinoúmenos, “motorized”, participle)
• ενοικίαση αυτοκινήτων f (enoikíasi aftokiníton, “car rental”)
• συγκρουόμενο αυτοκινητάκι n (sygkrouómeno aftokinitáki, “bumper car, dodgem”)

• αυτοκίνητο on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el