ابن
ابن (Arabisch)
Substantiv, m
| Kasus | unbestimmt | bestimmt | Status constructus |
|---|---|---|---|
| Singular | |||
| Nominativ | اِبْنٌ | الاِبْنُ | اِبْنُ |
| Genitiv | اِبْنٍ | الاِبْنِ | اِبْنِ |
| Akkusativ | اِبْناً | الاِبْنَ | اِبْنَ
|
| Dual | |||
| Nominativ | اِبْنَانِ | الاِبْنَانِ | اِبْنَا |
| Genitiv | اِبْنَيْنِ | الاِبْنَيْنِ | اِبْنَيْ |
| Akkusativ | اِبْنَيْنِ | الاِبْنَيْنِ | اِبْنَيْ |
| Plural | |||
| Nominativ | أَبْنَاءٌ | الأَبْنَاءُ | أَبْنَاءُ |
| Genitiv | أَبْنَاءٍ | الأَبْنَاءِ | أَبْنَاءِ |
| Akkusativ | أَبْنَاءً | الأَبْنَاءَ | أَبْنَاءَ
|
Vokalisierung:
- اِبْن, Plural: أَبنَاء
Umschrift:
- ibn , Plural: ʾabnāʾ
Aussprache:
- IPA: [ˈibn], Plural: [ʔabˈnaːʔ]
- Hörbeispiele:
ابن (Info)
Bedeutungen:
Synonyme:
- [1] ولد
Gegenwörter:
- [1] ابنة, بنت
Beispiele:
- [1] .هذا إبني يوسف
- Dies ist mein Sohn Jussuf.
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.