svléknout se
svléknout se (Tschechisch)
Verb, perfektiv
Aspekt | ||
imperfektives Verb | perfektives Verb | |
---|---|---|
svlékat se | svléknout se | |
Zeitform | Wortform | |
Futur | já | svléknu se |
ty | svlékneš se | |
on/ona/ono | svlékne se | |
my | svlékneme se | |
vy | svléknete se | |
oni/ony/ona | svléknou se | |
Präteritum | on | svlékl se |
ona | svlékla se | |
Partizip Perfekt | svlékl se | |
Partizip Passiv | — | |
Imperativ Singular | svlékni se | |
Alle weiteren Formen: Flexion:svléknout se |
Anmerkung zum Aspekt:
- Dieses perfektive, vollendete Verb wird dort verwendet, wo die Handlung abgeschlossen ist und nur einmalig stattfindet. Siehe auch Aspekt tschechischer Verben.
Alternative Schreibweisen:
- svléct se, umgangssprachlich: svlíknout se
Anmerkung:
- siehe auch: svléknout
Worttrennung:
- svlék·nout se
Aussprache:
- IPA: [ˈsvlɛːknɔʊ̯t͡sɛ]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] Kleidungsstücke vom Körper nehmen; sich ausziehen, sich entkleiden
- [2] Schlange: sich der Haut entledigen; sich häuten
Gegenwörter:
Beispiele:
- [1] Vstala z postele, svlékla se a odešla do sprchy.
- Sie stieg aus dem Bett, zog sich aus und verschwand in die Dusche.
- [2] Had se tady svlékl z kůže.
- Eine Schlange hat sich hier gehäutet.
Wortbildungen:
- svlékání
Übersetzungen
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [*] Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR: „svléknout“
- [1, 2] Bohuslav Havránek (Herausgeber): Slovník spisovného jazyka českého. Prag 1960–1971: „svléknouti se“
- [1] Oldřich Hujer et al. (Herausgeber): Příruční slovník jazyka českého. Prag 1935–1957: „svléknouti“
- [1] seznam - slovník: „svléknout se“
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.