rozum

rozum (Tschechisch)

Substantiv, m, hart, unbelebt

Singular Plural
Nominativ rozum rozumy
Genitiv rozumu rozumů
Dativ rozumu rozumům
Akkusativ rozum rozumy
Vokativ rozume rozumy
Lokativ rozumu rozumech
Instrumental rozumem rozumy

Worttrennung:

ro·zum

Aussprache:

IPA: [ˈrɔzʊm]
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

[1] nur im Singular: Fähigkeit des Menschen zu denken: Verstand, Vernunft, Intellekt
[2] umgangssprachlich, häufig im Plural: Meinung, Einfall: Gehirn, Grips

Herkunft:

Zusammensetzung aus dem Präfix roz- und dem tschechischen Substantiv um

Synonyme:

[1] vědomí, um
[2] mínění, nápad, názor, soud, úsudek

Beispiele:

[1] Cit a rozum se vzájemně doplňují.
Gefühl und Verstand ergänzen sich gegenseitig.
[2] Pokusím se z ní tahat rozumy.
Ich werde versuchen sie auszuhorchen.

Redewendungen:

[1] mít víc štěstí než rozumu (mehr Glück als Verstand haben)
[1] přivést někoho k rozumu (jemanden zur Vernunft bringen)

Charakteristische Wortkombinationen:

[1] lidský rozum (menschlicher Verstand), selský rozum, střízlivý rozum (nüchterner Verstand), zdravý rozum (gesunder Menschenverstand)
[1] měj rozum! (sei vernünftig!)
[1] bez rozumu (ohne Verstand), být při rozumu (bei Sinnen sein)
[2] tahat rozumy z koho (jemanden aushorchen)

Wortbildungen:

rozumbrada, rozumět, rozumný, rozumový

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Tschechischer Wikipedia-Artikel „rozum
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.