obstinatus

obstinātus (Latein)

Adjektiv

Nominativ Singular und Adverbia
Steigerungsstufe m f n Adverb
Positiv obstinātusobstinātaobstinātumobstinātē
Komparativ obstinātiorobstinātiorobstinātiusobstinātius
Superlativ obstinātissimusobstinātissimaobstinātissimumobstinātissimē
Alle weiteren Formen: Flexion:obstinatus

Worttrennung:

Aussprache:

IPA: []
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

[1] hartnäckig, eigensinnig, beharrlich, unbeugsam
[2] fest, unerschütterlich

Synonyme:

[1] ostinatus

Beispiele:

[1]

Wortbildungen:

[1] lat.: obstinatio, obstinare; dt.: Ostinato, ostinato, ostinat

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.