jehně
jehně (Tschechisch)
Substantiv, n
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | jehně | jehňata |
Genitiv | jehněte | jehňat |
Dativ | jehněti | jehňatům |
Akkusativ | jehně | jehňata |
Vokativ | jehně | jehňata |
Lokativ | jehněti | jehňatech |
Instrumental | jehnětem | jehňaty |
Worttrennung:
- jehně
Aussprache:
- IPA: [ˈjɛɦɲɛ]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] Jungtier des Schafes; Lamm
- [2] übertragen: geduldige, unerfahrene Person; Lamm
Herkunft:
- Erbwort aus dem urslawischen *agnę, das sich auf indogermanisches *agʷno- zurückführen lässt; gemeinslawisches Wort, das etymologisch verwandt ist mit slowakisch jahňa → sk, obersorbisch jehnjo → hsb, niedersorbisch jagnje → dsb, polnisch jagnię → pl, russisch ягнёнок (jagnënok) → ru, weißrussisch ягня (jahnjá) → be, ukrainisch ягня (jahnjá) → uk, altkirchenslawisch агнѧ (agnę) → cu, bulgarisch агне (agne) → bg, mazedonisch јагне (jagne) → mk, serbokroatisch јагне (jagne) → sh und slowenisch jagnje → sl, agnje → sl und janje → sl[1]
Oberbegriffe:
- [1] mládě
Beispiele:
- [1]
Übersetzungen
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Tschechischer Wikipedia-Artikel „jehně“
- [*] Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR: „jehně“
- [1, 2] Bohuslav Havránek (Herausgeber): Slovník spisovného jazyka českého. Prag 1960–1971: „jehně“
- [1, 2] Oldřich Hujer et al. (Herausgeber): Příruční slovník jazyka českého. Prag 1935–1957: „jehně“
- [1] Langenscheidt Tschechisch-Deutsch, Stichwort: „jehně“
Quellen:
- О. Н. Трубачева (Herausgeber): Этимологический словарь славянских языков. Праславянский лексический фонд. Band 1 (*A–*besědьlivъ), Издельство « Наука », Москва 1974 (PDF), „*agnę“ Seite 54–55.
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.